Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.
άψυχος — η, ο (AM ἄψυχος, ον) 1. αυτός που δεν έχει ψυχή ζωή («τα έμψυχα και τα άψυχα») 2. ο νεκρός 3. ο μικρόψυχος, ο δειλός (μσν νεοελλ.) 1. λιπόθυμος, αναίσθητος 2. άτονος 3. άσπλαχνος, σκληρόκαρδος αρχ. φρ. «ἄψυχος βορά» μη ζωική, φυτική τροφή … Dictionary of Greek
άψυχος — η, ο επίρρ. α 1. αυτός που δεν έχει ψυχή, ζωή (αντίθ. έμψυχος): Τα ανόργανα είναι άψυχα. 2. αυτός που δεν έχει θάρρος, ο δειλός, ο αδρανής: Όλα έδειχναν πως ήταν άνθρωπος δίχως ζωτικότητα, άψυχος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἄψυχος — ἄψῡχος , ἄψυχος lifeless masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀψυχότερον — ἀψῡχότερον , ἄψυχος lifeless adverbial comp ἀψῡχότερον , ἄψυχος lifeless masc acc comp sg ἀψῡχότερον , ἄψυχος lifeless neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀψυχοτέρων — ἀψῡχοτέρων , ἄψυχος lifeless fem gen comp pl ἀψῡχοτέρων , ἄψυχος lifeless masc/neut gen comp pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀψυχότατα — ἀψῡχότατα , ἄψυχος lifeless adverbial superl ἀψῡχότατα , ἄψυχος lifeless neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀψύχω — ἀψύ̱χω , ἄψυχος lifeless masc/fem/neut nom/voc/acc dual ἀψύ̱χω , ἄψυχος lifeless masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀψύχως — ἀψύ̱χως , ἄψυχος lifeless adverbial ἀψύ̱χως , ἄψυχος lifeless masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄψυχ' — ἄψῡχα , ἄψυχος lifeless neut nom/voc/acc pl ἄψῡχε , ἄψυχος lifeless masc/fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄψυχον — ἄψῡχον , ἄψυχος lifeless masc/fem acc sg ἄψῡχον , ἄψυχος lifeless neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ακήριος — (I) ἀκήριος, ιον (Α) [κὴρ, η] 1. αυτός που δεν τόν έβλαψαν, δεν τόν πείραξαν οι κήρες* και γεν. άβλαβος, απείραχτος 2. αβλαβής, ακίνδυνος 3. άδολος, άκακος. (II) ἀκήριος, ον (Α) [κῆρ, το] 1. αυτός που δεν έχει καρδιά, ψυχή, ζωή 2. δειλός, άψυχος … Dictionary of Greek
